Θεματικό Κέντρο: Η στενότητα χώρου της Κυψέλης που, παρόλ' αυτά, διατηρεί ένα ανθρώπινο πρόσωπο κι έχει έναν οικουμενικό χαρακτήρα, λόγω της πολυφυλετικότητας και πολυσυλλεκτικότητας της.
Θεματικός ιστός: Η Κυψέλη σε όλη τη διάρκεια της ημέρας ( πρωί – μεσημέρι -δύση ηλίου- βράδυ). Ένα οδοιπορικό στην περιοχή, με χαρακτηριστικά περιπλάνησης- κάτι σαν road movie χωρίς αυτοκίνητο!!
1η θεματική ενότητα: Πλάνο από μία πραγματική κυψέλη, όπου πιθανόν ακούγονται και ζουζουνίσματα μελισσών.
Από το βόμβο των μελισσών, μεταφερόμαστε σε έναν άλλο βόμβο, από μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα στην οδό Κυψέλης.Παρακολουθούμε το κυκλοφοριακό χάος, πλήθος αυτοκινήτων,κορναρίσματα, φωνές οδηγών, άνθρωποι που περιμένουν στις στάσεις και τρόλει ασφυκτικά γεμάτα με ανθρώπους- σαρδέλες.
Παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο, προαύλιο αυλής και πιθανόν ακούμε και την πρωινή προσευχή που γίνεται στο μικρόφωνο και ακούγεται τριγύρω, στο μεγάλο δημοτικό σχολείο επί της Φωκίωνος.
Φωκίωνος. Άνθρωποι, κυρίως ηλικιωμένοι, σουλατσάρουν στον πεζόδρομο, άλλοι βγάζουν τα σκυλάκια τους βόλτα, σκυλάκια που βολτάρουν μόνα τους, τα μαγαζιά σιγά – σιγά ανοίγουν.
2η θεματική ενότητα: Πλάνα από ουρανό που κατεβαίνουν και καταλήγουν σε διάφορα κτίρια,είτε παλιά νεοκλασσικά είτε απλές πολυκατοικίες. Zoom σε μπαλκόνια με απλωμένη τη μπουγάδα πάνω από το δρόμο.
Εμβόλιμα μπαίνει η περιγραφή κάποιου ηλικιωμένου ατόμου που μεγάλωσε στην περιοχή και ανακαλεί τις μνήμες του από το παρελθόν, συνοδευόμενη με κάποια αντίστοιχα πλάνα, όπως π.χ. Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη, Δημ. Αγορά, Άσυλο ανιάτων, το μεγάλο σχολείο επί της Κυψέλης που ήταν παλιά νοσοκομείο της αεροπορίας, πρώτες πολυκατοικίες της περιοχής κλπ.
Επίσης, ακούμε μία σύντομη περιγραφή από μία νέα κοπέλα, τη Φωτεινή – όχι, δεν είμαι εγώ- που μένει στην περιοχή και μιλάει για την Κυψέλη του σήμερα.
Τέλος, μας παραθέτουν και την γνώμη τους για το θέμα των μεταναστών στην περιοχή.
3η θεματική ενότητα: Στο δρόμο παρακολουθούμε κάποιον που περπατάει. Τον βλέπουμε να μπαίνει σε ένα αφρικανικό μαγαζί με τρόφιμα και παραδοσιακά προϊόντα, όπου ακολουθεί ένας διάλογος με τον μαγαζάτορα στην τοπική τους διάλεκτο.
Είναι ο Lopez, ο μουσικός από το Κονγκό, που ψωνίζει στο μαγαζί.
Στη συνέχεια τον ακολουθούμε στο αιθιοπικό εστιατόριο Lallibela στην οδό Νάξου. Είναι μεσημέρι, ώρα φαγητού.Καθώς ο Lopez μας μιλάει για τη ζωή του, φαίνονται πλάνα από το σπίτι του στην Κυψέλη, το οποίο αποτελεί υπόδειγμα στενότητας χώρου!
Στο εστιατόριο ο Lopez συναντάει το φίλο του, Γιώργο, επίσης μουσικό, που ήταν και ο ίδιος μετανάστης στο Κονγκό και που συναντήθηκαν μετά από χρόνια τυχαία στην Κυψέλη!!
Και οι δύο μαζί συζητούν με την Ελισάβετ, την ιδιοκτήτρια του εστιατορίου, που είναι και ζωγράφος και μας δείχνει με ευχαρίστηση τους πίνακες της, που φιλοξενεί στον πάνω όροφο του εστιατορίου.
4η θεματική ενότητα: Καθώς ο Γιώργος με τον Lopez, φεύγουν από το εστιατόριο, περνούν- αφού είναι στο δρόμο τους- από την πλατεία Κύπρου.
Πλάνα από την κατεστραμμένη πλατεία, με τα υπολείμματα δέντρων, τα πουλιά που τριγυρνούν ανήσυχα, τα πλακάτ των κατοίκων και τους ίδιους τους κάτοικους που κάθονται γύρω από φωτιές κια συζητούν συνοφρυωμένοι. Χω ρίς λόγια γιατί εδώ οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους..
Είναι ήδη ηλιοβασίλεμα... ( πλάνα)
5η θεματική ενότητα: Αρχίζει να βραδιάζει. Τα φώτα της πόλης ανάβουν δειλά.
Η κάμερα παρακολουθεί το σαφάρι για πάρκινγκ κάποιων οδηγών αυτοκινήτων.Ακόμη παρακολουθεί τα πεζοδρόμια που είναι γεμάτα με αυτοκίνητα και μηχανάκια και οι πεζοί κάνουν κύκλο για να περάσουν. Μετά παίρνει πλάνα από την νυχτερινή ζωή της περιοχής, καφετέριες, ταβέρνες, θέατρα, σινεμά, καφενεία – χαρτοπαιχτικές λέσχες, το ίντερνετ καφέ που βρίσκομαι τώρα, όπου υπάρχουν και αρκετοί αφρικανοί, σαν αυτόν που γυρνάει και ρωτάει κάτι το παιδί του μαγαζιού “ει, my friend..”
Μπαίνουν πλάνα από τον Lopez που παίζει μουσική, είτε μόνος του, είτε με το γκρουπάκι Ελλήνων όπου συμμετέχει, “μαύρη”μουσική. Η μουσική αυτή μπορεί πιθανόν να χρησιμοποιηθεί στα επόμενα πλάνα της ταινίας.
Φωκίωνος ξανά. Δημοτική Αγορά.Πλάνο από τον πίνακα εκδηλώσεων που είναι αναρτημένος απέξω. Η κάμερα μπαίνει μέσα, παρακολουθεί τον κόσμο εκεί, πιθανόν και μια έκθεση φωτογραφίας ή παιδιά που παίζουν σκάκι. Λίγο αργότερα το πάρτι ξεκινά, όπου συμμετέχουν όλοι, ντόποι και ξένοι. Όσο το πάρτι προχωρά, η μουσική δυναμώνει και γίνονται zoom σε πρόσωπα, Ελλήνων, μεταναστών, λευκών, μαύρων, και η μουσική δυναμώνει και οι εναλλαγές προσώπων γίνονται όλο και πιο γρήγορα, πιο γρήγορα, πιο γρήγορα..ώσπου γίνονται σαν μια πολύχρωμη μπάλα.
Τίτλοι τέλους.
(Γιατί με πήρε και η τσίκνα τώρα..)
Το παραπάνω κέιμενο επεξεργάστηκαν αλφαβητικά οι: Αναστασία, Δημήτρης, Κώστας , Marie- noelle, Φωτεινή
Ευχαριστούμε για την προσοχή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου