Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Συγκρότηση χώρου

Εκμετάλλευση χώρου και πολιτικής

Σχέση χώρου ανθρώπου

Ουτοπία και πραγματικότητα

Τρόπος ζωής και διαμόρφωση χώρου

 

Η Κυψέλη από μόνη της είναι ένα σύμπλεγμα τσιμεντένιων πολυκατοικιών με μικρές αποστάσεις μεταξύ τους και ελάχιστους ελεύθερους χώρους. Μέσα σε αυτό καλούνται να επιβιώσουν ετερογενή μέρη του ανθρώπινου είδους. Μόνιμοι κάτοικοι με τίτλους συμβολαίων των κτηρίων που χτίστηκαν τη δεκαετία του 60 συνυπάρχουν με μεταναστευτικούς λαούς των φοιτητών, πολιτικών και κοινωνικών προσφύγων, καλλιτεχνών, κ.α. Η επιβάρυνση του χώρου με μαζική συγκέντρωση πληθυσμού συνοδεύτηκε με εισροή αυτοκινήτων, προϊόν του καταναλωτικού τρόπου ζωής.

Ο άνθρωπος χάνει το δικαίωμα στο χώρο.

Ο χώρος είναι κατειλημμένος.

Το σπίτι του, ο εσωτερικός χώρος που τον συνδέει με τον εργασιακό. Κάποια στιγμή ένα πάρκο στις παρυφές ενός κεντρικού δρόμου κόβεται στη λογική της εκμετάλλευσης χώρου.

Ποια είναι η αντίδραση του κόσμου;

Ποια είναι η άποψη του κόσμου για τη σχέση του με τη φύση εν γένει;

Ποια ήταν αυτή πριν από 30 χρόνια;

Τι είναι αυτό που μεταφράζει το χώρο σε χρήμα και τι ρόλο παίζει στη συνείδηση του ανθρώπου ώστε να μηδενίζει τις ενδιάμεσες κενές αποστάσεις όπου συν-αποτελούν το χώρο;

Από τη μία τα μάτια αυτών που χάσανε ένα μέρος της πραγματικότητάς τους και δεν μπορούν να δεχτούν αυτή την καταπάτηση, από την άλλη αυτοί που τη χάσανε αλλά συναινούν σε αυτόν τον απροκάλυπτο παραλογισμό της έννοιας χώρος.

Ο Halil, ο Halid, ο Adbul και ο Ahmed δεν ξέρουν καν το πάρκο και ίσως να μην το μάθουν και ποτέ. Για τους δύο τουλάχιστον, ο χώρος μόνο πραγματικός είναι. Όπου θα βρεθεί εκεί θα είναι. Όπως για παράδειγμα τα ξάστερα βράδια που την πέφτει στην πλατεία για να κοιμηθεί. Θα μπορούσε να ‘ταν και αυτό το πάρκο… Όχι πια.

Ο Abdul και ο Ahmed έχουν δικό τους χώρο και φιλοξενούν τους φίλους τους που μπορεί να είναι κι άλλοι ανάλογα των καιρικών συνθηκών. Φτάσανε εδώ στην Κυψέλη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θέλουν να μείνουν στην Κυψέλη.

Άλλωστε χώρος δεν υπάρχει πολύς.

Αυτό το καταλαβαίνουν και οι κάτοικοι που κάνουν κατάληψη στην Αγορά της Κυψέλης.

Τα ζώα επίσης το έχουν καταλάβει μιας και δεν είναι το πιο άνετο μέρος να ζεις αν είσαι σκύλος, γάτα ή οτιδήποτε άλλο.

Θαυμάσιο εργασιακού χώρου σύμφωνα με το ελληνικό μοντέλο καπιταλισμού είναι ο περιπτεράς. Μέσα από το χώρο του συναναστρέφεται με ένα μεγάλο κομμάτι πληθυσμού στις ενδιάμεσες στάσεις τους προς τα εργασιακά τους κτήρια. Μικρές αίθουσες για πολλούς ανθρώπους.

Η Κυψέλη από ψηλά. οι επιφάνειες των ταρατσών αποκαλύπτουν έναν άλλο χώρο, άδειο και αδόμητο.

Ποιες είναι οι λύσεις και τι θα συνεπάγονται αυτές για τους κατοίκους;

 

Κάλλιστα στους χώρους μπορούν να προσεγγιστούν σχολεία, τα λεωφορεία, τα πεζοδρόμια


(κείμενο Θωμά)


Δεν υπάρχουν σχόλια: